Dostojan zastupnik pred Bogom i Svetim Savom
Njegova Svetost u Prebilovcima okružen Prebilovčanima.
Patrijarh srpski Pavle preminuo je 15. novembra 2009. u 10.45. Bio je na Vojno medicinskoj akademiji na lječenju od 13. novembra 2007. godine. Patrijarh Pavle (rodno ime Gojko Stojčević) rođen je 11. septembra 1914. godine u selu Kućanci kod Donjeg Miholjca u Slavoniji.
U rodnom mjestu je završio osnovnu školu. Nižu gimnaziju završio je u Tuzli, višu gimnaziju i šestorazrednu Bogosloviju u Sarajevu, a Bogoslovski fakultet u Beogradu.
Na vanrednom zasjedanju Svetog arhijerejskog sabora 1. decembra 1990, kojem je predjsedavao zagrebačko-ljubljanski mitropolit Jovan Pavlović, zamjenik tada obolelog patrijarha Germana, biran je novi patrijarh između trojice kandidata tajnim glasanjem. Kako nijedan od kandidata nije dobio dovoljan broj glasova izbor je obavljen žrijebom na „apostolski način”, tako što je arhimandrit tronoški Antonije izvukao ime budućeg patrijarha.
Tako je Pavle postao 44. poglavar SPC. Ustoličen 2. decembra 1990. u Sabornoj crkvi Sv. Arhangela Mihaila u Beogradu od strane 12 episkopa, 12 sveštenika i 13 đakona. Patrijarh Pavle je tada istakao da mu je jedini program rada Jevanđelje.
Za vrijeme ovozemaljskog života za vjerujući narod bio je svetitelj koji po zemlji hoda. Bio je poznat i po tome što je koristio sredstva javnog prevoza na putevanjima po Otadžbini. Posjetio je brojne pravoslavne crkve: carigradsku, aleksandrijsku, jerusalimsku, rusku, bugarsku, rumunsku, grčku, gruzijsku, kao i srpske eparhije i parohije u Americi, Kanadi, Australiji, Mađarskoj i Rumuniji.
Nakon što je služio Svetu liturgiju sa opjelom Patrijarh srpski Pavle 4. avgusta 1991. godine svještao je kriptu u koju su sahranjene žrtve iz Drugog svjetskog rata
Njegova svetost koji je 15. novembra 2009. otišao među svetitelje gdje ga vjerujući Srbi od tada imaju ”kao dostojnog zastupnika pred Bogom i Svetim Savom“, bio je u Prebilovcima u tri navrata. Poklonio se zemnim ostacima mučenika iznjetih iz jama dok su boravile u seoskom domu, cjelivao ih i služio pomen. Na 50-tu godišnjicu stradanja osvještao je temelje spomen crkve i kriptu, a zatim je, sa vladikama Atanasijem i Irinejom i sveštenstvom, služio Svetu liturgiju i opjelo mučenicima, čije su mošti, potom, položene u kriptu. Tu, u Prebilovcima, između ostalog rekao je: “Ko je ove ljude, žene i decu, čije kosti ovde leže, pitao pre rođenja hoće li biti Srbi, Hrvati ili Slovenci i u kojem će se narodu roditi, i po kojoj bi to pravdi bilo da se nekome upiše kao zasluga to što se rodi baš u tom narodu. To nije po božijoj pravdi, nego po nepravdi jednog pomućenog uma i savjesti za koje se Sin Božji na krstu pomolio: Oprosti, 'Oče, ne znaju šta rade'. Zato ne smijemo pristati na zločin po bilo koju cenu. Bolje je da idemo u jamu nego da nekoga u nju guramo. Postoji večni sudija i njegov neminovni sud. Samo će prevednici i mučenici ući u njegov svet pravde“ (a. d.-m. j.)
Njegova Svetost patrijar srpski Pavle Prebilovce je posjetio u tri navrata. Na kanalu Youtube objavljen je film o posjeti Prebilovcima koja se dogodila u februaru 1991. godine. Filmovi su još jedan dokumenat o veličini zločina u Prebilovcima 1941. godine ali i o snazi i dubini misli Njegove Svestosti patrijarha Pavla.
--------------
Publikovano 16. novembra 2009. Godine
