POZIV NA PROSLAVLjENjE MUČENIKA I OSVEĆENjE HRAMA U PREBILOVCIMA
OSVEĆENjE HRAMA I SVETU ARHIJEREJSKU LITURGIJU SLUŽIĆE NjEGOVA SVETOST PATRIJARH SRPSKI G. IRINEJ
u subotu 8. avgusta 2015. sa početkom u 8 časova
Tamo na jugu, kraj Hutova, Neretve, Bregave, na brijegu u Prebilovcima, događa se čudo. Zbiva se događaj najvažniji za čovjeka, svijet i postojanje njegovo. Događa se Vaskrsenje. Bog pohodi narod svoj; Bog vaskrsava kosti ljudske, premudrost Božija zida dom sebi i njima, mučeničkim kostima. Prije sedamdeset i pet godina prebilovački mučenici su živjeli isto kao i mi danas: brinuli se, radili, strepili, nadali se, imali, oskudijevali, radovali se i tugovali, nekada pjevali, nekada plakali; maštali, voljeli, snivali.
Međutim, neki drugi ljudi, pustivši u svoja srca zlo i zloga, odlučiše da ih ubiju. Ne da im uzmu imanja samo, njihovu radost i tugu, nego mnogo više, naumili su da im oduzmu sami život. I to su zlodjelo i počinili. Ubili su žene, djecu, odrasle ljude, starce i starice. Bacili su ih u jame tamnice, bezdanice, u tamu najkrajnju, u dubinu zemlje. Potom su dijelili plijen, njihova imanja, njihov mal, ovce i konje, volove, voće i povrće, žita i vinograde. Ali ubrzo, čim se rat svrši, ne bi im dato da uživaju u ugrabljenom plijenu. Hodili su zemljom zli ljudi, ubice i krvnici, opijali se, lagali, trag zametali i netragom nestajali. Konačno, pedeset godina poslije stradanja, kosti mučenika ugledaše svjetlost i sunce i zasijaše u tami ljudske zlobe kao mir i opomena, a sinovi stradalnika napokon dostojno sahraniše kosti predaka.
Avaj, ljudi ipak od njihovog stradanja ne naučiše mnogo. Sinovi zločinaca, sinovi po htjenju i opredjeljenju, bombama i minama razoriše započeti hram i kosturnicu, i po drugi put mučki ubiše već ubijene. Od njihovih eksplozija podiže se silan pepeo i izbiše nepregledne varnice. Kao i one prve, tako i ove ubice počeše da kao nesrećni tumaraju po svijetu, noseći na sebi pepeo nevinih i spaljenih kostiju kao neizbrisiv trag. A varnice te strašne eksplozije padoše pak nečujno u domove sinova mučenika, u prigušena kandila, i počeše smireno i tiho da služe i da svijetle. Potomci njihovi, mnogi Hercegovci rasuti po svijetu, stojeći pred tim ikonama moliše se Bogu i svecima i razgorijevaše u sebi sjećanje na pretke mučenike. Iz njihove vjere izniče ovaj hram Vaskrsenja Hristova u Prebilovcima, bijel i svijetao, sazdan na prahu i kostima nevino ubijenih, sazdan na vjeri u Hrista koji izvede iz ada, iz utrobe zemlje, svaku dušu umrlu i smrću zarobljenu. On, Hristos, u Prebilovcima izvede iz smrti i prevede u život martire prebilovačke i hercegovačke.
Zato vas pozivamo da na praznik osvećenja i proslavljenja ovih svetih stradalnika dođete kao na praznik Vaskrsenja. Obucite se svečano; pjevaćemo pobjedi, neće to biti opijelo. Dođite ma gdje da ste i ma koliko daleko bili, čekaće vas oni, mučenici prebilovački. A sa njima čekaće vas i sam Hristos. Zato umijte dušu praštanjem, tijelo mirom i kajanjem, srce pustite da gori kao kandilo; radošću prekrijte lice. Dođite u Prebilovce jer bolje je biti potomak ubijenog nego ubice. To što smo čekali, zbilo se: pobjeda pravde i života, jer sramota je biti ne ubijeni, već ubica. Stoga nam je bolje, braćo, da se ogrijemo na ognjištu slave i stradanja negoli da cijeli svijet zadobijemo, duši svojoj naudivši. Molim vas koljenopreklono obucite se u radost i u bijelo. Imajte dobru volju i htjenje, dođite u Prebilovce da slavimo život i Vaskrsenje!
Episkop ZHiP
G. Grigorije
Portal Prebilovci-selo na internetu poziv episkopa Zahumsko-hercegovačkog i primorskog G. Grigorija prenio je sa oficijalnog sajta Eparhije Zahumsko-hercegovačke i primorske 28. jula, isti dan kada je objavljen i redizajnirani izgled našeg portala koji uskoro proslavlja desetoogodišnjicu početka izgradnje Prebilovaca sela na Internetu.
Povezani tekstovi:
Iz Prebilovaca šaljemo poruku pomirenja i praštanja
Živopis oca Stamatisa Sklirisa u hramu Vaskrsenja Hristovog u Prebilovcima
