Šestoavgustovski pomen
Svetom arhijerejskom liturgijom sa parastosom koju je služio umirovljeni vladika Atanasije obilježena 65-to godišnjica zločina u Prebilovcima.
Prostor gdje je nekad bila kripta sa crkvom, neposredno pred parastos, uredili su rijetki stanovnici Prebilovaca i pripremili za Svetu arhijerejsku liturgiju sa parastosom
Povodom 65-to godišnjice zločina u selu Prebilovcima, kada je 1941. na preko 40 stratišta, od kojih je najpoznatije jama Golubinka u Šurmancima, ubijeno preko 800 mještana, u nedjelju 6. avgusta 2006. godine održana je Sveta liturgija sa parastosom. Svetu liturgiju posvećenu srpskim žrtvama u ustaškom genocidu 1941. i ponovljenom 1992. godine služio je vladika Atanasije. Sasluživali su sveštenici Aleksandar Ilić i Boris Čolović. Bogosluženje je održano na mjestu gdje su 1991. godine sahranjeni posmrtni ostaci žrtava prethodno izvađeni iz Šurmanačke i drugih jama u Hercegovini. Posmrtni ostaci bili su sahranjeni u kripti koja je bila podignuta u okviru crkve posvećene Saboru srpskih svetitelja i prebilovačkih velikomučenika. I kripta i nedovršena crkva, nakon progona Srba iz Prebilovaca (1992), minirani su i sravnjeni sa zemljom. Još uvijek za ovo zlodjelo niko nije odgovarao. Ni danas, 15 godina poslije zločinačkog rušenja sela i crkve, sa sigurnošću se ne može reći šta se dogodilo sa osvećenim i posvećenim moštima žrtava iz 1941. godine. Podugačak je spisak onih koji su za to odgovorni - od suda u Hagu preko lokalnih vlasti do pravosudnih organa dejtonske BiH.
Neposredno pred Drugi svjetski rat selo je imalo oko 1.000 stanovnika. Ofanzivu ustaških snaga tzv NDH koja je trajala od Ilindana do 28. avgusta 1941. godine preživjelo je svega 172 čeljadi. Bili su to uglavnom muškarci, jedan broj dječaka i djevojčica i samo četiri udate žene. 65-to godišnjicu zločina nad čitavim selom od ukupnog broja preživjelih Prebilovčana dočekali su: Dragićević (Vladimira-Vlajka) Vojko, Bulut (Petka) Mladen, Bulut (Jove) Maksim -Crni, Bulut (Maksima) Pavle, Bulut (Đure) Niko, Bulut (Šćepana) Slavka udata Dragićević, Ćirić (Todora) Šćepo, Suhić (Lazara) Manojlo, Nadaždin (Marka) Danilo, Ekmečić (Lazara) Đuro, Ekmečić (Lazara) Joka udata Jahura, Ekmečić (Marka) Mladen, Ekmečić (Marka) Neđa, Ekmečić (Obrena) Vlado, Mirković (Lazara) Jovo, Medan (Save) Časlav i Tripković (Tripka) Ćetko. Od preživjelih Prebilovčana danas u selu žive samo Slavka Bulut udata Dragićević ud. Ćetka, Danilo (Marka) Nadaždin i Vojko (Vladimira-Vlajka) Dragićević.
Narod za vrijeme Svete arhijerejske liturgije u crkvi pod vedrim nebom. 6.avgusta 2006. godine osvećen je veliki drveni krst koji podsjeća da je na ovom mjestu bila kripta sa crkvom
Svetoj liturgijiji prisustvovalo je oko 400 vjerujućih Srba, najbližih srodnika žrtava. Najveći broj njih stigao je autobusima iz izbjeglištva. Dolazak rodbine žrtava u Prebilovce na Svetu liturgiju organizovalo je Srpsko nacionalno društvo Prebilovci iz Beograda od kojeg Srbi- povratnici u Prebilovcima i uopšte u dolini Neretve očekuje da pruži nesebičnu pomoć u obnovi naselja i ponovnom podizanju crkve.
